Obowiązkowe środki ochrony indywidualnej.
Obowiązkowe środki ochrony indywidualnej, nie tylko dla lekarzy. Zagadnienie, które obecnie wzbudza wiele kontrowersji oraz pytań, pytań które w mojej ocenie nie powinny padać. Obecna sytuacja, jaka powstała w związku z zagrożeniami wywołanymi COVID-19 wymusza podjęcie przez pracodawców, ich służby BHP, działań w obszarze zabezpieczenia w obowiązkowe środki ochrony indywidualnej zatrudnianego personelu, ale nie tylko.
Obowiązek pracodawcy zapewnienia bezpiecznych i higienicznych warunków pracy.
Zgodnie z art. 207 § 2 k.p. cyt.: „(…) pracodawca jest obowiązany chronić zdrowie i życie pracowników przez zapewnienie bezpiecznych i higienicznych warunków pracy przy odpowiednim wykorzystaniu osiągnięć nauki i techniki (…)”. Bezwzględnym obowiązkiem pracodawcy, jest kreowanie i zabieganie o utrzymanie bezpiecznych i higienicznych warunków pracy.
W związku z powyższym pracodawca zobowiązany jest w szczególności:
- organizować pracę w sposób zapewniający bezpieczne i higieniczne warunki pracy;
- zapewniać przestrzeganie w zakładzie pracy przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, wydawać polecenia usunięcia uchybień w tym zakresie oraz kontrolować wykonanie tych poleceń;
- reagować na potrzeby w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa i higieny pracy oraz dostosowywać środki podejmowane w celu doskonalenia istniejącego poziomu ochrony zdrowia i życia pracowników, biorąc pod uwagę zmieniające się warunki wykonywania pracy;
- zapewnić rozwój spójnej polityki zapobiegającej wypadkom przy pracy i chorobom zawodowym uwzględniającej zagadnienia techniczne, organizację pracy, warunki pracy, stosunki społeczne oraz wpływ czynników środowiska pracy;
- uwzględniać ochronę zdrowia młodocianych, pracownic w ciąży lub karmiących dziecko piersią oraz pracowników niepełnosprawnych w ramach podejmowanych działań profilaktycznych;
- zapewniać wykonanie nakazów, wystąpień, decyzji i zarządzeń wydawanych przez organy nadzoru nad warunkami pracy;
- zapewniać wykonanie zaleceń społecznego inspektora pracy.
Zgodnie z art. 207 § 3 k.p. cyt.: „(…) pracodawca oraz osoba kierująca pracownikami są obowiązani znać, w zakresie niezbędnym do wykonywania ciążących na nich obowiązków, przepisy o ochronie pracy, w tym przepisy oraz zasady bezpieczeństwa i higieny pracy (…)”. Oznacza to, iż pracodawca nie może zasłaniać się swoją niewiedzą w zakresie przepisów dotyczących jego obowiązków na gruncie BHP.
Środki Ochrony Indywidualnej, zgodnie z prawem.
Przepisy Rozdziału IX kodeksu pracy oraz Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. z 2003, Nr 169, poz. 1650, ze zm.), w szczególności Załącznik nr 2, określają zasady związane obowiązkami pracodawców w zakresie zabezpieczenia personelu w odpowiednie środki ochrony indywidualnej.
Zgodnie z art. 237(6) § 1 k.p. cyt.: „(…) pracodawca jest obowiązany dostarczyć pracownikowi nieodpłatnie środki ochrony indywidualnej zabezpieczające przed działaniem niebezpiecznych i szkodliwych dla zdrowia czynników występujących w środowisku pracy oraz informować go o sposobach posługiwania się tymi środkami (…)”.
Zgodnie z § 1 Załącznika nr 2 do Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. z 2003, Nr 169, poz. 1650, ze zm.). cyt.: „(…) środki ochrony indywidualnej powinny być stosowane w sytuacjach, kiedy nie można uniknąć zagrożeń lub nie można ich wystarczająco ograniczyć za pomocą środków ochrony zbiorowej lub odpowiedniej organizacji pracy (…)”.
Rodzaj środków ochrony indywidualnej.
Zgodnie z art. 237(8) § 1 k.p. cyt.: „(…) pracodawca ustala rodzaje środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, których stosowanie na określonych stanowiskach jest niezbędne w związku z art. 2376 § 1 i art. 2377 § 1, oraz przewidywane okresy użytkowania odzieży i obuwia roboczego (…)”.
Zgodnie z art. 237(6) § 3 k.p. cyt.: „(…) pracodawca jest obowiązany dostarczać pracownikowi środki ochrony indywidualnej, które spełniają wymagania dotyczące oceny zgodności określone w odrębnych przepisach (…)”. Przepisami tymi są: Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności (Dz. U. z 2017 r. poz. 1226) oraz Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/425 z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie środków ochrony indywidualnej oraz uchylenia dyrektywy Rady 89/686/EWG.
Zgodnie z § 2 Załącznika nr 2 do Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. z 2003, Nr 169, poz. 1650, ze zm.). cyt.: „(…) dostarczane pracownikom do stosowania środki ochrony indywidualnej powinny:
- być odpowiednie do istniejącego zagrożenia i nie powodować same z siebie zwiększonego zagrożenia;
- uwzględniać warunki istniejące wdanym miejscu pracy;
- uwzględniać wymagania ergonomii oraz stan zdrowia pracownika;
- być odpowiednio dopasowane do użytkownika – po wykonaniu niezbędnych regulacji (…)”.
Konsultacje co do przydzielenia środków ochrony indywidualnej.
Zgodnie z art. 237(11a) § 1 pkt. 4 k.p. cyt.: „(…) pracodawca konsultuje z pracownikami lub ich przedstawicielami wszystkie działania związane z bezpieczeństwem i higieną pracy, w szczególności dotyczące: (…) przydzielania pracownikom środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego (…)”.
Zgodnie z art. 237(13a) k.p. cyt.: „(…) przedstawiciele pracowników, o których mowa w art. 23711a i art. 23712, są wybierani przez zakładowe organizacje związkowe, a jeżeli u pracodawcy takie organizacje nie działają – przez pracowników, w trybie przyjętym w zakładzie pracy (…)”.
Obowiązek stosowania środków ochrony indywidualnej przez pracownika.
Zgodnie z art. 211 pkt. 4 k.p. cyt.: „(…) przestrzeganie przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy jest podstawowym obowiązkiem pracownika. W szczególności pracownik jest obowiązany: (…) stosować środki ochrony zbiorowej, a także używać przydzielonych środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, zgodnie z ich przeznaczeniem (…)”.
Brak możliwości pracy pracownika, który nie stosuje środków ochrony indywidualnej.
Zgodnie z art. 94 pkt. 4 k.p. cyt.: „(…) pracodawca jest obowiązany w szczególności: (…) zapewniać bezpieczne i higieniczne warunki pracy oraz prowadzić systematyczne szkolenie pracowników w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy (…)”.
Zgodnie z art. 207 § 1 k.p. cyt.: „(…) pracodawca ponosi odpowiedzialność za stan bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładzie pracy (…)”.
Zgodnie z art. 237(9) § 1 k.p. cyt.: „(…) pracodawca nie może dopuścić pracownika do pracy bez środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, przewidzianych do stosowania na danym stanowisku pracy (…)”.
Konsekwencje.
Zgodnie z art. 55 § 1(1) k.p. cyt.: „(…) pracownik może rozwiązać umowę o pracę w trybie określonym w § 1 także wtedy, gdy pracodawca dopuścił się ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków wobec pracownika; w takim przypadku pracownikowi przysługuje odszkodowanie w wysokości wynagrodzenia za okres wypowiedzenia. W przypadku rozwiązania umowy o pracę zawartej na czas określony odszkodowanie przysługuje w wysokości wynagrodzenia za czas, do którego umowa miała trwać, nie więcej jednak niż za okres wypowiedzenia (…)”
Zgodnie z art. 283 § 1 w związku z § 2 pkt. 4) k.p. cyt.: „(…) kto, będąc odpowiedzialnym za stan bezpieczeństwa i higieny pracy albo kierując pracownikami lub innymi osobami fizycznymi, nie przestrzega przepisów lub zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, podlega karze grzywny od 1000 zł do 30 000 zł. (…) tej samej karze podlega, kto: (…) wbrew obowiązkowi dostarcza pracownikowi środki ochrony indywidualnej, które nie spełniają wymagań dotyczących oceny zgodności (…)”.
Jak traktować inne osoby niż pracowników na terenie zakładu pracy.
Zgodnie z art. 304 § 1 k.p. cyt.: „(…) pracodawca jest obowiązany zapewnić bezpieczne i higieniczne warunki pracy, o których mowa w art. 207 § 2, osobom fizycznym wykonującym pracę na innej podstawie niż stosunek pracy w zakładzie pracy lub w miejscu wyznaczonym przez pracodawcę, a także osobom prowadzącym w zakładzie pracy lub w miejscu wyznaczonym przez pracodawcę na własny rachunek działalność gospodarczą (…)”.
Zgodnie z art. 304(1) k.p. cyt.: „(…) obowiązki, o których mowa w art. 211 [przestrzeganie przepisów BHP m.in. stosowanie środków ochrony zbiorowej, używanie środków ochrony indywidualnej] w zakresie określonym przez pracodawcę lub inny podmiot organizujący pracę, ciążą również na osobach fizycznych wykonujących pracę na innej podstawie niż stosunek pracy w zakładzie pracy lub w miejscu wyznaczonym przez pracodawcę lub inny podmiot organizujący pracę, a także na osobach prowadzących na własny rachunek działalność gospodarczą, w zakładzie pracy lub w miejscu wyznaczonym przez pracodawcę lub inny podmiot organizujący pracę (…)”.
Czytaj więcej ...
Obowiązkowe środki ochrony indywidualnej.
Autorem niniejszego tekstu jest Dominik Spałek Copyright by © D.Spałek
Kontakt z autorem: biuro@prostetorodo.pl / www.dominikspalek.prostetorodo.pl
Autor wyraża zgodę na niekomercyjne udostępnianie niniejszego tekstu, jednak wyłącznie w niezmienionej formie i treści, łącznie z niniejszymi zapisami.
Autor: Dominik Spałek
Procedura „Praca zdalna w celu przeciwdziałania COVID-19”
Opracowanie poświęcone tematyce zdalnej pracy przygotowane przez
dr Jakuba Rzymowskiego oraz mgr Dominika Spałka. Obszerny komentarz do przepisów oraz liczne praktyczne porady dla pracodawców.
