Proste to RODO w medycynie w oświacie w firmie

Wdrożenie RODO w firmie / w szkole / w podmiocie medycznym

Wdrożenie RODO w firmie / w oświacie / w medycynie

Dokumentacja RODO dla firmy, dla podmiotów medycznych, przychodni, szpitali, lekarzy, dla placówek oświatowych. Pełnienei funkcji Inspektora Ochrony Danych w firmach, w podmiotach medycznych, w szkołach. Szkolenia z zakresu cyberbezpieczeństwa oraz ochrony danych osobowych. Audyt Bezpieczeństwa Informacji KRI. Dofinansowania dla samorządów, dla podmiotów medycznych na cyberbezpieczeństwo.

Obowiązkowe środki ochrony indywidualnej

Obowiązkowe środki ochrony indywidualnej.

Obowiązkowe środki ochrony indywidualnej, nie tylko dla lekarzy. Zagadnienie, które obecnie wzbudza wiele kontrowersji oraz pytań, pytań które w mojej ocenie nie powinny padać. Obecna sytuacja, jaka powstała w związku z zagrożeniami wywołanymi COVID-19 wymusza podjęcie przez pracodawców, ich służby BHP, działań w obszarze zabezpieczenia w obowiązkowe środki ochrony indywidualnej zatrudnianego personelu, ale nie tylko.

Obowiązek pracodawcy zapewnienia bezpiecznych i higienicznych warunków pracy.

Zgodnie z art. 207 § 2 k.p. cyt.: „(…) pracodawca jest obowiązany chronić zdrowie i życie pracowników przez zapewnienie bezpiecznych i higienicznych warunków pracy przy odpowiednim wykorzystaniu osiągnięć nauki i techniki (…)”. Bezwzględnym obowiązkiem pracodawcy, jest kreowanie i zabieganie o utrzymanie bezpiecznych i higienicznych warunków pracy.

W związku z powyższym pracodawca zobowiązany jest w szczególności:

  • organizować pracę w sposób zapewniający bezpieczne i higieniczne warunki pracy;
  • zapewniać przestrzeganie w zakładzie pracy przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, wydawać polecenia usunięcia uchybień w tym zakresie oraz kontrolować wykonanie tych poleceń;
  • reagować na potrzeby w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa i higieny pracy oraz dostosowywać środki podejmowane w celu doskonalenia istniejącego poziomu ochrony zdrowia i życia pracowników, biorąc pod uwagę zmieniające się warunki wykonywania pracy;
  • zapewnić rozwój spójnej polityki zapobiegającej wypadkom przy pracy i chorobom zawodowym uwzględniającej zagadnienia techniczne, organizację pracy, warunki pracy, stosunki społeczne oraz wpływ czynników środowiska pracy;
  • uwzględniać ochronę zdrowia młodocianych, pracownic w ciąży lub karmiących dziecko piersią oraz pracowników niepełnosprawnych w ramach podejmowanych działań profilaktycznych;
  • zapewniać wykonanie nakazów, wystąpień, decyzji i zarządzeń wydawanych przez organy nadzoru nad warunkami pracy;
  • zapewniać wykonanie zaleceń społecznego inspektora pracy.

Zgodnie z art. 207 § 3 k.p. cyt.: „(…) pracodawca oraz osoba kierująca pracownikami są obowiązani znać, w zakresie niezbędnym do wykonywania ciążących na nich obowiązków, przepisy o ochronie pracy, w tym przepisy oraz zasady bezpieczeństwa i higieny pracy (…)”. Oznacza to, iż pracodawca nie może zasłaniać się swoją niewiedzą w zakresie przepisów dotyczących jego obowiązków na gruncie BHP.

Środki Ochrony Indywidualnej, zgodnie z prawem.

Przepisy Rozdziału IX kodeksu pracy oraz Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. z 2003, Nr 169, poz. 1650, ze zm.), w szczególności Załącznik nr 2, określają zasady związane obowiązkami pracodawców w zakresie zabezpieczenia personelu w odpowiednie środki ochrony indywidualnej.

Zgodnie z art. 237(6) §  1 k.p. cyt.: „(…) pracodawca jest obowiązany dostarczyć pracownikowi nieodpłatnie środki ochrony indywidualnej zabezpieczające przed działaniem niebezpiecznych i szkodliwych dla zdrowia czynników występujących w środowisku pracy oraz informować go o sposobach posługiwania się tymi środkami (…)”.

Zgodnie z  §  1 Załącznika nr 2 do Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. z 2003, Nr 169, poz. 1650, ze zm.). cyt.: „(…) środki ochrony indywidualnej powinny być stosowane w sytuacjach, kiedy nie można uniknąć zagrożeń lub nie można ich wystarczająco ograniczyć za pomocą środków ochrony zbiorowej lub odpowiedniej organizacji pracy (…)”.

Rodzaj środków ochrony indywidualnej.

Zgodnie z art. 237(8) §  1 k.p. cyt.: „(…)  pracodawca ustala rodzaje środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, których stosowanie na określonych stanowiskach jest niezbędne w związku z art. 2376 § 1 i art. 2377 § 1, oraz przewidywane okresy użytkowania odzieży i obuwia roboczego (…)”.

Zgodnie z art. 237(6) §  3 k.p. cyt.: „(…) pracodawca jest obowiązany dostarczać pracownikowi środki ochrony indywidualnej, które spełniają wymagania dotyczące oceny zgodności określone w odrębnych przepisach (…)”. Przepisami tymi są: Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności (Dz. U. z 2017 r. poz. 1226) oraz Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/425 z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie środków ochrony indywidualnej oraz uchylenia dyrektywy Rady 89/686/EWG.

Zgodnie z  § 2 Załącznika nr 2 do Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. z 2003, Nr 169, poz. 1650, ze zm.). cyt.: „(…) dostarczane pracownikom do stosowania środki ochrony indywidualnej powinny:

  1. być odpowiednie do istniejącego zagrożenia i nie powodować same z siebie zwiększonego zagrożenia;
  2. uwzględniać warunki istniejące wdanym miejscu pracy;
  3. uwzględniać wymagania ergonomii oraz stan zdrowia pracownika;
  4. być odpowiednio dopasowane do użytkownika – po wykonaniu niezbędnych regulacji (…)”.

Konsultacje co do przydzielenia środków ochrony indywidualnej.

Zgodnie z art. 237(11a) §  1 pkt. 4  k.p. cyt.: „(…)  pracodawca konsultuje z pracownikami  lub  ich przedstawicielami wszystkie działania związane z bezpieczeństwem i higieną pracy, w szczególności dotyczące:  (…) przydzielania pracownikom  środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego (…)”.

Zgodnie z art. 237(13a) k.p. cyt.: „(…)  przedstawiciele pracowników, o których mowa w art. 23711a i art. 23712, są wybierani przez zakładowe organizacje związkowe, a jeżeli u pracodawcy takie organizacje nie działają – przez pracowników, w trybie przyjętym w zakładzie pracy (…)”.

Obowiązek stosowania środków ochrony indywidualnej przez pracownika.

Zgodnie z art. 211 pkt. 4 k.p. cyt.: „(…)  przestrzeganie przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy jest podstawowym obowiązkiem pracownika. W szczególności pracownik jest obowiązany: (…) stosować środki ochrony zbiorowej, a także używać przydzielonych środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, zgodnie z ich przeznaczeniem (…)”.

Brak możliwości pracy pracownika, który nie stosuje środków ochrony indywidualnej.

Zgodnie z art. 94 pkt. 4 k.p. cyt.: „(…)  pracodawca jest obowiązany w szczególności: (…) zapewniać bezpieczne i higieniczne warunki pracy oraz prowadzić systematyczne szkolenie pracowników w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy (…)”.

Zgodnie z art. 207 §  1 k.p. cyt.: „(…) pracodawca ponosi odpowiedzialność za stan bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładzie pracy (…)”.

Zgodnie z art. 237(9) §  1 k.p. cyt.: „(…) pracodawca nie może dopuścić pracownika do pracy bez środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, przewidzianych do stosowania na danym stanowisku pracy (…)”.

Konsekwencje.

Zgodnie z art. 55 §  1(1)  k.p. cyt.: „(…)  pracownik może rozwiązać umowę o pracę w trybie określonym w § 1 także wtedy, gdy pracodawca dopuścił się ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków wobec pracownika; w takim przypadku pracownikowi przysługuje odszkodowanie w wysokości wynagrodzenia za okres wypowiedzenia. W przypadku rozwiązania umowy o pracę zawartej na czas określony odszkodowanie przysługuje w wysokości wynagrodzenia za czas, do którego umowa miała trwać, nie więcej jednak niż za okres wypowiedzenia (…)”

Zgodnie z art. 283 § 1 w związku z § 2 pkt. 4) k.p. cyt.: „(…)  kto, będąc odpowiedzialnym za stan bezpieczeństwa i higieny pracy albo kierując pracownikami lub innymi osobami fizycznymi, nie przestrzega przepisów lub zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, podlega karze grzywny od 1000 zł do 30 000 zł. (…) tej samej karze podlega, kto: (…) wbrew obowiązkowi dostarcza pracownikowi środki ochrony indywidualnej, które nie spełniają wymagań dotyczących oceny zgodności (…)”.

Jak traktować inne osoby niż pracowników na terenie zakładu pracy.

Zgodnie z art. 304 § 1 k.p. cyt.: „(…)  pracodawca jest obowiązany zapewnić bezpieczne i higieniczne warunki pracy, o których mowa w art. 207 § 2, osobom fizycznym wykonującym pracę na innej podstawie niż stosunek pracy w zakładzie pracy lub w miejscu wyznaczonym przez pracodawcę, a także osobom prowadzącym w zakładzie pracy lub w miejscu wyznaczonym przez pracodawcę na własny rachunek działalność gospodarczą (…)”.

Zgodnie z art. 304(1) k.p. cyt.: „(…)  obowiązki, o których mowa w art. 211 [przestrzeganie przepisów BHP m.in. stosowanie środków ochrony zbiorowej, używanie środków ochrony indywidualnej] w zakresie określonym przez pracodawcę lub inny podmiot organizujący pracę, ciążą również na osobach fizycznych wykonujących pracę na innej podstawie niż stosunek pracy w zakładzie pracy lub w miejscu wyznaczonym przez pracodawcę lub inny podmiot organizujący pracę, a także na osobach prowadzących na własny rachunek działalność gospodarczą, w zakładzie pracy lub w miejscu wyznaczonym przez pracodawcę lub inny podmiot organizujący pracę (…)”.

Czytaj więcej ...

Obowiązkowe środki ochrony indywidualnej.

Autorem niniejszego tekstu jest Dominik Spałek Copyright by © D.Spałek
Kontakt z autorem: biuro@prostetorodo.pl / www.dominikspalek.prostetorodo.pl
Autor wyraża zgodę na niekomercyjne udostępnianie niniejszego tekstu, jednak wyłącznie w niezmienionej formie i treści, łącznie z niniejszymi zapisami.

Procedura zdalnego dostępu do danych
Procedura zdalnego dostępu do danych Praca zdalna

Procedura „Praca zdalna w celu przeciwdziałania COVID-19”

Opracowanie poświęcone tematyce zdalnej pracy przygotowane przez
dr Jakuba Rzymowskiego oraz mgr Dominika Spałka. Obszerny komentarz do przepisów oraz liczne praktyczne porady dla pracodawców.