Obowiązek ukończenia kursu w dziedzinie medycyny rodzinnej
Obowiązek ukończenia kursu w dziedzinie medycyny rodzinnej – wprowadzenie do zagadnienia. Kogo dotyczy obowiązek ukończenia kursu w dziedzinie medycyny rodzinnej? Kto jest zwolniony z obowiązku ukończenia w dziedzinie medycyny rodzinnej? Jakie przepisy określają ramowy program kursu?
Osób, o jakich mowa w art. 6 ust. 2 - Ustawy z dnia 27 października 2017 r. o podstawowej opiece zdrowotnej <
Osób, o jakich mowa w art. 6 ust. 1 pkt. 2 - Ustawy z dnia 27 października 2017 r. o podstawowej opiece zdrowotnej
Osób, o jakich mowa w art. 6 ust. 1 pkt. 3 - Ustawy z dnia 27 października 2017 r. o podstawowej opiece zdrowotnej
Osób, o jakich mowa w art. 6 ust. 2a - Ustawy z dnia 27 października 2017 r. o podstawowej opiece zdrowotnej
Osób, o jakich mowa w art. 14 ust.1 pkt 1 Ustawy z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw
Osób, o jakich mowa w art. 14 ust.1 pkt 2 Ustawy z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw
Rozporządzenie MZ w sprawie ramowego programu kursu w dziedzinie medycyny rodzinnej
Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 24 grudnia 2024 r. w sprawie ramowego programu kursu w dziedzinie medycyny rodzinnej, wydane na podstawie art. 6 ust. 6 ustawy z dnia 27 października 2017 r. o podstawowej opiece zdrowotnej, które to rozporządzenie weszło w życie 30 grudnia 2024r., określa:
- ramowy program kursu w dziedzinie medycyny rodzinnej (Załącznik 1)
- wzór zaświadczenia o ukończeniu kursu w dziedzinie medycyny rodzinnej (Załącznik 1)
Należy zauważyć, iż zgodnie z cytowanymi przepisami, do kursów w dziedzinie medycyny rodzinnej – rozpoczętych i niezakończonych – przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, czyli przed dniem 30 grudnia 2024r., stosuje się przepisy dotychczasowe.
Celem kursu w dziedzinie medycyny rodzinnej, jest uzupełnienie wiedzy na temat udzielania świadczeń podstawowej opieki zdrowotnej, zwanej dalej „POZ” oraz doskonalenie lub nabycie umiejętności niezbędnych do udzielania świadczeń POZ przez lekarzy posiadających specjalizację I lub II stopnia lub tytuł specjalisty w dziedzinie pediatrii, specjalizację I stopnia w dziedzinie medycyny ogólnej lub specjalizację I lub II stopnia lub tytuł specjalisty w dziedzinie chorób wewnętrznych – w zakresie celów POZ określonych w art. 3 ustawy z dnia 27 października 2017 r. o podstawowej opiece zdrowotnej, który to stanowi, iż podstawowa opieka zdrowotna ma na celu:
- zapewnienie opieki zdrowotnej nad świadczeniobiorcą i jego rodziną;
- koordynację opieki zdrowotnej nad świadczeniobiorcą w systemie ochrony zdrowia;
- ocenę potrzeb oraz ustalenie priorytetów zdrowotnych populacji objętej opieką oraz wdrażanie działań profilaktycznych;
- rozpoznawanie, eliminowanie lub ograniczanie zagrożeń i problemów zdrowia fizycznego i psychicznego;
- zapewnienie profilaktycznej opieki zdrowotnej oraz promocji zdrowia dostosowanych do potrzeb różnych grup społeczeństwa;
- zapewnienie edukacji świadczeniobiorcy w zakresie odpowiedzialności za własne zdrowie i kształtowanie świadomości prozdrowotnej.
Lekarz podstawowej opieki zdrowotnej - Lekarz POZ
Zgodnie z art. 6 ust. 1 Ustawy z dnia 27 października 2017 r. o podstawowej opiece zdrowotnej lekarz POZ, czyli lekarz podstawowej opieki zdrowotnej, to lekarz, który:
- posiada tytuł specjalisty w dziedzinie medycyny rodzinnej albo
- odbywa szkolenie specjalizacyjne w dziedzinie medycyny rodzinnej, albo
- posiada specjalizację II stopnia w dziedzinie medycyny ogólnej, albo
- posiada specjalizację I stopnia, w dziedzinie pediatrii – pod warunkiem ukończenia kursu w dziedzinie medycyny rodzinnej, lub posiada specjalizację II stopnia, w dziedzinie pediatrii – pod warunkiem ukończenia kursu w dziedzinie medycyny rodzinnej, lub posiada tytuł specjalisty w dziedzinie pediatrii – pod warunkiem ukończenia kursu w dziedzinie medycyny rodzinnej
- z którym Narodowy Fundusz Zdrowia zawarł umowę o udzielanie świadczeń z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej albo
- który wykonuje zawód u świadczeniodawcy, z którym Narodowy Fundusz Zdrowia zawarł umowę o udzielanie świadczeń z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej, wybrany przez świadczeniobiorcę zgodnie z art. 9. Zgodnie z art. 9 Ustawy z dnia 27 października 2017 r. o podstawowej opiece zdrowotnej cyt.: ”Świadczeniobiorca ma prawo wyboru świadczeniodawcy, udzielającego świadczeń z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej, spośród świadczeniodawców, którzy zawarli umowy o udzielanie świadczeń z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej, z zastrzeżeniem art. 325 i art. 599 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny (Dz. U. poz. 655, 974 i 1725), art. 153 ust. 7a ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. z 2022 r. poz. 1061, 1115 i 1855), art. 115 § 1a ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. z 2021 r. poz. 53, z późn. zm.) i art. 112 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 9 czerwca 2022 r. o wspieraniu i resocjalizacji nieletnich (Dz. U. poz. 1700).”
Zgodnie z art. 6 ust. 2 Ustawy z dnia 27 października 2017 r. o podstawowej opiece zdrowotnej lekarzem POZ, jest także lekarz:
- posiadający specjalizację I stopnia w dziedzinie medycyny ogólnej lub
- posiadający specjalizację I stopnia w dziedzinie chorób wewnętrznych lub
- posiadający specjalizację II stopnia w dziedzinie chorób wewnętrznych lub
- posiadający tytuł specjalisty w dziedzinie chorób wewnętrznych
– udzielający świadczeń zdrowotnych z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej przed dniem 31 grudnia 2026 r., pod warunkiem ukończenia kursu w dziedzinie medycyny rodzinnej o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 4, z zastrzeżeniem art. 14 ustawy z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1172).
Zwolnienie z obowiązku ukończenia kursu w dziedzinie medycyny rodzinnej
Art. 6 ust. 2a dodany przez art. 12 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U.2024.1897) zmieniającej przepisy z dniem 30 grudnia 2024 r., stanowi iż obowiązek ukończenia kursu w dziedzinie medycyny rodzinnej, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 4 i art. 6 ust. 2, nie dotyczy lekarzy, którzy przez okres co najmniej dziesięciu lat udzielali świadczeń zdrowotnych z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej jako lekarze podstawowej opieki zdrowotnej.
Zastrzeżenie wynikające z art. 14
Zgodnie z art. 14 ust. 1 Ustawy z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw lekarz:
- który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie medycyny ogólnej lub
- który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie chorób wewnętrznych, lub
- który posiada specjalizację II stopnia w dziedzinie chorób wewnętrznych, lub
- który posiada tytuł specjalisty w dziedzinie chorób wewnętrznych, lub
- który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie pediatrii, lub
- który posiada specjalizację II stopnia w dziedzinie pediatrii, lub
- który posiada tytuł specjalisty w dziedzinie pediatrii,
- inny lekarz, niż wyżej wymieniony, ale udzielający nieprzerwanie przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, czyli przed dniem 29 września 2007r., przez okres nie krótszy niż 10 lat, świadczeń zdrowotnych w zakresie podstawowej opieki zdrowotnej
– zachowuje po dniu wejścia, w życie niniejszej ustawy – czyli po 29 września 2007r. prawo do udzielania świadczeń zdrowotnych w zakresie podstawowej opieki zdrowotnej.
Zgodnie z art. 14 ust 2. Ustawy z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw, przerwania udzielania świadczeń nie stanowi:
- nieudzielanie świadczeń podstawowej opieki zdrowotnej przez okres krótszy niż 6 miesięcy;
- nieudzielanie świadczeń podstawowej opieki zdrowotnej przez okres dłuższy niż wskazany w pkt 1 w przypadkach pobierania świadczeń, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 2005 r. Nr 31, poz. 267, z 2006 r. Nr 221, poz. 1615 oraz z 2007 r. Nr 47, poz. 318 i Nr 115, poz. 792).
Zgodnie z art. 14 ust 3. Ustawy z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw, lekarz, który nie posiada wymaganego okresu doświadczenia zawodowego określonego w ust. 1 pkt 2, a który w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, czyli 29 września 2007r., udzielał świadczeń zdrowotnych w zakresie podstawowej opieki zdrowotnej na podstawie zawartej z Narodowym Funduszem Zdrowia umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej albo będąc zatrudnionym lub wykonując zawód u świadczeniodawcy, z którym Narodowy Fundusz Zdrowia zawarł umowę o udzielanie świadczeń podstawowej opieki zdrowotnej, zachowuje prawo do udzielania świadczeń zdrowotnych w zakresie podstawowej opieki zdrowotnej do dnia 31 grudnia 2017 r.
Zgodnie z art. 14 ust 4. Ustawy z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw, zaświadczenie potwierdzające posiadanie prawa do udzielania świadczeń zdrowotnych w zakresie podstawowej opieki zdrowotnej na podstawie ust. 1 lub ust. 3 wydaje, na wniosek lekarza, właściwa okręgowa rada lekarska.
Materiały szkoleniowe dla pracowników
Materiały źródłowe
Ustawa z dnia 27 października 2017 r. o podstawowej opiece zdrowotnej. [Dostęp: 02.01.2025r., godz.: 11:25]
Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 24 grudnia 2024 r. w sprawie ramowego programu kursu w dziedzinie medycyny rodzinnej. [Dostęp: 02.01.2025r., godz.: 11:25]