Sprawozdanie Rzecznika Praw Pacjenta za 2021
Sprawozdanie Rzecznika Praw Pacjenta za 2021. [dalej Sprawozdanie]. Jak wynika ze Sprawozdania liczba stwierdzonych naruszeń praw pacjenta w postępowaniach wyjaśniających w sprawach indywidualnych wzrosła blisko czterokrotnie. W roku 2018 liczba stwierdzonych naruszeń kształtowała się na poziomie 459, tymczasem w roku 2021 liczba ta wyniosła 1759 przypadków.
Nie tylko indywidualne, ale i zbiorowe prawa ...
Rzecznik prowadził także postępowania w związku z praktykami naruszającymi zbiorowe prawa Pacjentów. Przypomnijmy, zgodnie z art. 59 ust. 1 Ustawy z dnia 6 listopada 2008 r., o Prawach Pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta [dalej UoPPiRP], przez praktykę naruszającą zbiorowe prawa pacjentów rozumie się:
- bezprawne zorganizowane działania lub zaniechania podmiotów udzielających świadczeń zdrowotnych,
- stwierdzone prawomocnym orzeczeniem sądu zorganizowanie wbrew przepisom o rozwiązywaniu sporów zbiorowych akcji protestacyjnej lub strajku przez organizatora strajku
– mające na celu pozbawienie pacjentów praw lub ograniczenie tych praw, w szczególności podejmowane celem osiągnięcia korzyści majątkowej. Nie jest zbiorowym prawem pacjentów suma praw indywidualnych
Zbiorowe prawa pacjentów ...
Jak czytamy w Raporcie
cyt.: „(…)Istotą praktyki naruszającej zbiorowe prawa pacjentów jest to, że nie jest ona skierowana do konkretnego pacjenta, a zagrożony naruszeniem jego praw jest każdy – nawet potencjalny –pacjent (określona grupa pacjentów) danego podmiotu udzielającego świadczenia zdrowotne. Dla uznania stosowania ww. praktyki nie jest wymagane faktyczne naruszenie praw pacjentów, a wyłącznie już potencjalna możliwość takiego naruszenia. Dzięki temu Rzecznik może skutecznie reagować już w momencie, kiedy poweźmie informację o
wdrożeniu przez podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych procedur niezgodnych
z przepisami prawa.(…)”.
Również w tym obszarze dostrzegalne są naruszenia odnoszące się do prawa Pacjenta do dokumentacji medycznej. Postępowania dotyczyły przede wszystkim zasad udostępniania dokumentacji medycznej pacjentom czy też sposobu przechowywania dokumentacji medycznej.
• uregulowanie w aktach wewnętrznych PWDL wyższych niż prawnie dopuszczalne opłat za udostępnienie dokumentacji medycznej,
• ograniczenie w procedurze wewnętrznej form w jakich pacjent może uzyskać dostęp do swojej dokumentacji medycznej,
Prawo do dokumentacji medycznej ...
Sprawozdanie Rzecznika Praw Pacjenta za 2021 wskazuje na to, iż
cyt.: „(…)Dokumentacja medyczna powinna obrazować cały proces leczenia pacjenta. Ma duże znaczenie dla zachowania ciągłości procesu leczenia, dlatego podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych jest obowiązany prowadzić, przechowywać i udostępniać dokumentację medyczną, a prawo do dokumentacji medycznej jest uważane za jedno z podstawowych praw przysługujących pacjentowi. Dokumentacja medyczna pełni różne role, nie tylko niezmiernie ważną rolę kliniczną, jest także podstawowym źródłem dowodowym w procesach o odszkodowanie za błędy medyczne, jest niezbędna przy ubieganiu się o różnego rodzaju świadczenia socjalne, a także wykorzystywana w toku innych postępowań przed organami administracji publicznej. Podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych ma obowiązek udostępnienia dokumentacji medycznej również osobie upoważnionej przez pacjenta. Ponieważ prawidłowo prowadzona i kompletna dokumentacja medyczna ma wpływ na zachowanie ciągłości i jest podstawą wielu decyzji medycznych. Prawo to jest ściśle powiązane z prawem do świadczeń zdrowotnych.(…)”.
W zakresie prawa do dokumentacji Rzecznik stwierdził naruszenia tego prawa m.in. ze względu na pobieranie opłaty za udostępnienie pierwszej kopii dokumentacji medycznej, trudności w uzyskaniu dokumentacji w wybranej przez pacjenta formie oraz zastrzeżenia dotyczące jakości prowadzonej dokumentacji (nieczytelne wpisy, niekompletność dokumentacji).